Przewodnik audioBłękitny Meczet

W samym sercu Stambułu wznosi się Sultanahmet Camii, znany na całym świecie jako Błękitny Meczet. Powstały ponad czterysta lat temu meczet jest czymś więcej niż tylko miejscem modlitwy – to żywy dowód ambicji, wiary oraz artystycznego kunsztu. Jego historia zaczyna się w czasach niepewności – po zawarciu traktatu pokojowego, który podkopał prestiż Imperium Osmańskiego, młody sułtan Ahmed Pierwszy, obejmując tron jako nastolatek, zapragnął przywrócić dawne znaczenie swojej stolicy. Ponieważ nie mógł liczyć na łupy wojenne, które zwykle finansowały takie przedsięwzięcia, sięgnął po środki z królewskiego skarbca, aby ufundować meczet mający konkurować z legendarną Hagia Sofią stojącą po drugiej stronie placu.

Olajire A Adeleke

Za projekt odpowiadał Sedefkar Mehmed Aga, który połączył islamską elegancję z elementami zapożyczonymi z bizantyjskich arcydzieł. Ponad rzędami półkopuł wznoszą się wspaniałe kopuły, a światło przedostaje się do wnętrza przez ponad dwieście kolorowych witraży. Na ścianach migocze ponad dwadzieścia tysięcy ręcznie wykonanych kafli z Izniku – to one, ozdobione odcieniami błękitu, zieleni i misternymi roślinnymi wzorami, nadały świątyni jej przydomek.

Jose Omar Macaya

Na zewnątrz niebo przecina sześć smukłych minaretów – widok, który przed wiekami budził zdumienie. Według legendy sułtan zażyczył sobie złotych minaretów, lecz jego prośba została źle zrozumiana jako „sześć minaretów”, co wywołało kontrowersje, ponieważ tyle wież miała tylko świątynia w Mekce. By rozwiązać spór, w Mekce dobudowano siódmy minaret.

Mr. Meer

Przy głównej sali modlitewnej rozciągał się kompleks, czyli külliye, obejmujący niegdyś szkołę, szpital, kuchnię, bazar i mauzoleum fundatora – prawdziwe serce duchowego i codziennego życia miasta. Do dziś Błękitny Meczet pozostaje zarówno miejscem kultu, jak i magnesem dla odwiedzających, a jego wnętrze wypełniają dźwięki modlitw i kroków gości z całego świata.

Mohamad Almasri

Mimo pożarów, upływu czasu i wielokrotnych renowacji Błękitny Meczet pozostaje żywym symbolem dziedzictwa Stambułu i ducha gościnności – zapraszając wszystkich, którzy szukają piękna, historii lub chwili zadumy.