Przewodnik audioBazylika św. Antoniego z Padwy w Stambule

Kościół św. Antoniego z Padwy (St. Antuan Kilisesi) to największa świątynia katolicka w Stambule, usytuowana bezpośrednio przy tętniącej życiem ulicy Istiklal w dzielnicy Beyoğlu. Imponująca fasada z czerwonej cegły wznosi się za elegancką bramą z łukiem, cofniętą nieco od gwarnej ulicy. Po przejściu przez bramę odwiedzający trafiają na spokojny dziedziniec, otoczony kamienicami dopasowanymi stylem do kościoła, których neogotyckie detale odzwierciedlają styl świątyni.

FURKAN BARLAS

Historia św. Antoniego sięga niemal ośmiu wieków – wszystko zaczęło się, gdy do ówczesnego Konstantynopola przybyli franciszkanie. Pierwszy znaczący kościół katolicki tej części miasta powstał w latach dwudziestych czternastego wieku w dzielnicy Galata i był poświęcony właśnie św. Antoniemu z Padwy. Po wielowiekowej historii oraz kilku niszczycielskich pożarach miejscowa wspólnota katolików, głównie złożona z Włochów i Francuzów, wzniosła nową świątynię w Beyoğlu na początku dziewiętnastego wieku. Z czasem była ona przebudowywana – najpierw po kolejnym pożarze, a później ponownie na początku dwudziestego wieku, gdy miasto się modernizowało i powstawały nowe linie tramwajowe.

Eren kang

Obecna okazała budowla została ukończona ponad sto lat temu, w roku tysiąc dziewięćset dwanaście, według projektu architekta Giulio Mongeri, przedstawiciela zróżnicowanej włoskiej społeczności Stambułu. Neogotycki styl, inspirowany Wenecją, widoczny jest w ostrych łukach, witrażowych rozetach, solidnych ceglanych ścianach i dekoracyjnych mozaikach. Plan kościoła ma kształt krzyża i mierzy niemal dwadzieścia metrów szerokości oraz ponad sześćdziesiąt metrów długości, przyciągając wzrok do rozświetlonych fresków i wysokich okien zalanych słońcem w nawie głównej. Przed wejściem stoi pomnik upamiętniający papieża Jana dwudziestego trzeciego, który często uczestniczył tutaj we mszach, pełniąc posługę w Stambule przed wyborem na Stolicę Piotrową.

Cihan Kacar

Przestronne wnętrze kościoła św. Antoniego od lat gromadzi wiernych różnych narodowości – Włochów, Polaków, Turków i anglojęzycznych mieszkańców, z radością witanych przez franciszkańskich duchownych. Msze odprawiane są tu co tydzień w kilku językach, co podkreśla zarówno historię samej świątyni, jak i wielokulturowy charakter Stambułu. Nawa ozdobiona jest kolorowymi mozaikami oraz figurami świętych, a w czasie uroczystości kościół wypełnia się muzyką i szmerem modlitw rozbrzmiewających pod sklepionym sufitem.

Na przestrzeni wieków św. Antoni był świadkiem pożarów, przeprowadzek, zmieniających się granic i wielu pokoleń wiernych. Do dziś pozostaje nie tylko miejscem modlitwy i wyciszenia, lecz także jednym z najważniejszych stambulskich punktów spotkań i symbolem przenikania się Wschodu z Zachodem.

Dzięki wyjątkowemu połączeniu historii, sztuki oraz tętniącej życiem wspólnoty, kościół wciąż inspiruje odwiedzających opowieścią o wielokulturowym Stambule – zawsze otwarty i dostępny tuż obok zgiełku jednej z najbardziej ruchliwych arterii miasta.