AudiogidsIhlamur Palace

Verscholen tussen Beşiktaş en Nişantaşı in Istanbul vind je Ihlamur Kasrı, ook wel het Lindepaviljoen genoemd. Deze bijzondere plek biedt bezoekers een unieke kijk op het verfijnde leven van de Ottomaanse vorsten van bijna twee eeuwen geleden. Onder de schaduw van oude linde- en magnoliabomen ademt dit voormalige zomerpaleis nog altijd een ingetogen elegantie, beschermd tegen het stadsrumoer door hoge stenen muren.

M. R. POLAT

De oorsprong van Ihlamur Kasrı gaat bijna drie eeuwen terug. Aan het begin van de achttiende eeuw lag hier een beroemde tuin, bekend als Ihlamur Mesiresi. Destijds was het een geliefd toevluchtsoord van de Ottomaanse sultans, vooral tijdens jachtpartijen of als rustige plek om te mijmeren. In het midden van de negentiende eeuw kreeg het terrein extra aanzien toen sultan Abdülmecid de Eerste, beïnvloed door Europese trends, de befaamde architect Nigoğos Balyan de opdracht gaf om twee nieuwe paviljoens te bouwen.

Neşet Topaloğlu

Tegenwoordig zijn deze gebouwen bekend als de Merasim Köşkü en de Maiyet Köşkü. De Merasim Köşkü, ook wel het Ceremoniële Paviljoen genoemd, maakt indruk met zijn statige stenen trappen, hoge ramen en sierlijke barokke ornamenten. Binnen schitteren kroonluchters boven Europese meubels en Turkse tapijten, terwijl verfijnd houtsnijwerk en beschilderde plafonds een samensmelting tonen van westerse en Ottomaanse kunst. In deze ruimtes werden ooit belangrijke gasten ontvangen en vierden de sultans hun festiviteiten.

svetlana0000

Vlakbij in de tuin ligt de Maiyet Köşkü, eenvoudiger maar sierlijk, met een dubbele trap en subtiele versieringen. Dit paviljoen was bestemd voor de familie van de sultan en zijn naaste gezelschap. De serene kamers, ingericht met zachte kleuren en delicate patronen, boden een rustige schuilplek ver weg van de drukte van het hof.

Architect Nigoğos Balyan was lid van een beroemde familie die een blijvend stempel drukte op het stadsbeeld van Istanbul, onder meer met de iconische Ortaköy-moskee. Zijn werk bij Ihlamur Kasrı markeert een overgangsperiode waarin Europese barok en lokale tradities samenkomen, en een tijd weerspiegelen waarin het Ottomaanse rijk openstond voor nieuwe invloeden.

Ook de tuinen spelen een essentiële rol in het verhaal. Tussen de vijvers en wandelpaden verspreidt zich de geur van lindebloesem, een herinnering aan een oude vrijetijdscultuur waarin zowel sultans als dichters onder de bomen wandelden. Tijdens het bewind van sultan Abdülaziz waren er zelfs worstelwedstrijden en dierenshows voor koninklijke gasten. Aan het begin van de twintigste eeuw werden de koningen van Bulgarije en Servië in Ihlamur Kasrı ontvangen, wat het internationale belang van deze plek onderstreept.

Na het Ottomaanse tijdperk kreeg de locatie een nieuwe bestemming als museum en publieke ruimte. Tegenwoordig kunnen bezoekers genieten van een drankje in het tuinpaviljoen of deelnemen aan bijzondere evenementen, midden in de geschiedenis. De harmonie van natuur, cultuur en kunst maakt Ihlamur Kasrı nog altijd tot een betoverende plek en een vredig toevluchtsoord met een rijk keizerlijk verleden.