AudiogidsGalatatoren
Galata Kulesi
Gerestaureerde 14e-eeuwse toren en voormalige gevangenis met restaurant bovenin en uitzicht op de Bosporus.
Hoog op een van de meest legendarische heuvels van Istanbul prijkt de Galatatoren, een indrukwekkende stenen toren die bijna zevenhonderd jaar geschiedenis met zich meedraagt. Door zijn ronde, stevige vorm en opvallende kegeldak is hij makkelijk te herkennen boven de levendige straten en smalle steegjes van Beyoğlu, vlak bij het water van de Bosporus. De sfeer rond de toren is zowel eeuwenoud als vol leven: overdag schittert het grijs van het oude steen in de zon, ’s avonds baadt de toren in een warme, gouden gloed.
De Galatatoren werd halverwege de veertiende eeuw gebouwd door de Genuezen, een machtig handelsvolk uit Italië. Destijds was Galata hun ommuurde handelspost en werd de toren de Toren van het Heilige Kruis genoemd. Met zijn dikke muren en romaanse ontwerp deed hij dienst als versterking en uitkijktoren, om de stad en de bruisende haven beneden te bewaken.
Door de eeuwen heen, met wisselende heersers, veranderde ook de functie van de toren. Toen de Ottomanen de stad in de vijftiende eeuw innamen, bleef de Galatatoren gespaard en kreeg hij allerlei nieuwe bestemmingen, van gevangenis tot opslagplaats. In de eeuwen daarna werd de toren vooral gebruikt als brandwachtpost, van waaruit men snel branden kon signaleren die de houten huizen van de stad bedreigden.
De toren kreeg mythische allure door verhalen als dat van Hezarfen Ahmed Çelebi, die in de zeventiende eeuw volgens de overlevering met kunstvleugels vanaf de toren over de Bosporus vloog.
In de moderne tijd heeft de Galatatoren veel te verduren gehad: branden, stormen en aardbevingen richtten geregeld schade aan. Telkens weer werd de toren met zorg hersteld; het meest recent in het begin van de jaren twintig van deze eeuw, waarbij het gebouw is omgevormd tot museum en tentoonstellingsruimte. Zo kan iedereen nu in de lagen van Istanbuls verleden en heden duiken.
Binnen vertelt elke verdieping weer een ander verhaal. Oeroude trappen en stevige muren leiden bezoekers langs tentoonstellingen over de stad, de vele rollen van de toren door de tijd heen en de bijzondere mensen die ermee verbonden zijn. Kunstenaars hebben de Galatatoren al eeuwenlang bezongen en afgebeeld, waardoor de toren is uitgegroeid tot een waar icoon van Istanbul—levend in het dagelijkse stadsbeeld en in de dromen van haar bewoners.