AudiogidsGalatabrug

Als je de wateren van de Gouden Hoorn in Istanbul oversteekt, merk je dat de Galatabrug veel meer is dan alleen een verbinding tussen het oude en het nieuwe stadsdeel. Bijna vijfhonderd meter lang strekt de brug zich uit van het historische hart van Istanbul, Eminönü, tot het bruisende Karaköy, waar de stad dag en nacht leeft. Tegenwoordig biedt de brug ruimte aan voetgangers, auto’s en trams, en beneden vind je een levendige rij cafés en visrestaurants waar de geur van verse zeevruchten zich mengt met de zilte zeelucht.

Michał Rodkiewicz

Het verhaal begint meer dan vijftien eeuwen geleden. De vroegste vermelding van een brug op deze plek stamt uit de tijd van keizer Justinianus, in de zesde eeuw. Tijdens de verovering van Istanbul in het midden van de vijftiende eeuw bouwden Ottomaanse soldaten zelfs een provisorische brug van schepen, zodat hun legers het water veilig konden oversteken. De droom van een permanente oversteek bleef leven — er kwamen zelfs wereldberoemde kunstenaars aan te pas. Zo maakte de Italiaanse meester Leonardo da Vinci aan het begin van de zestiende eeuw een gedurfd ontwerp voor een grote boogbrug op deze plek, maar zijn visie bleef op papier. Ook Michelangelo werd benaderd voor een ontwerp, maar hij sloeg het aanbod af.

Еаликино Абинореал

Pas in het midden van de negentiende eeuw verscheen de eerste houten Galatabrug, gevolgd door meerdere nieuwe bruggen naarmate de stad groeide. Elke brug weerspiegelde de geest van zijn tijd: houten loopvlakken maakten plaats voor drijvende pontons en later kwam het moderne klapbrugontwerp, waarvan het middengedeelte, tachtig meter lang, open kan om schepen door te laten. Aan het einde van de negentiende eeuw was de Galatabrug een icoon geworden: vereeuwigd in romans, geschilderd door kunstenaars en beroemd door films.

Ajwad Akashi

De Galatabrug maakt deel uit van het dagelijks leven van vele Istanboelers. Hier lopen mensen naar hun werk, gaan ze naar de markt of zijn ze op weg naar het gebedshuis. Straatverkopers banen zich met simit en geroosterde kastanjes een weg door de menigte. Onder de brug nodigen cafés en visrestaurants je uit om aan te schuiven met een glas thee en vers gegrilde vis, waar families en vrienden samenkomen. Volgens sommige verhalen dankt het kaartspel “bridge” zijn naam zelfs aan deze plek, omdat Britse soldaten na het oversteken van de brug hier samenkwamen voor een kop koffie en een spel kaarten.

Ali KILIÇ

Het oversteken van de brug was vroeger niet gratis — er werd tol geheven voor voetgangers, paarden en rijtuigen tot aan het begin van de jaren dertig van de twintigste eeuw. Tegenwoordig klinken de trams, razen auto’s voorbij en wandelen voetgangers op elk moment van de dag en nacht over de brug. De Galatabrug is uitgegroeid tot een krachtig symbool: hij verbindt oud en nieuw, oost en west, traditie en moderniteit. Zijn bijzondere karakter is altijd voelbaar: vissers staan langs de reling, schrijvers en kunstenaars vinden er hun inspiratie, en bezoekers uit de hele wereld worden even deel van het voortdurende verhaal van Istanbul — precies hier, waar de twee oevers van de stad elkaar ontmoeten.