Κωνσταντινούπολη, Τουρκία
Σκαρφαλωμένο σε έναν λόφο, εκεί όπου ο Βόσπορος συναντά τη Μαύρη Θάλασσα, το κάστρο του Γιόρου στέκεται σαν παλιός φρουρός αυτού του περάσματος. Τα πελώρια πέτρινα τείχη του, με το χαρακτηριστικό ρόδινο χρώμα από το παλιό κονίαμα, αφηγούνται μια ιστορία που φτάνει σχεδόν χίλια χρόνια πίσω.
Οι ρίζες του Γιόρου χάνονται στην εποχή της Ανατολικής Ρωμαϊκής, δηλαδή Βυζαντινής, αυτοκρατορίας, όταν ανεγέρθηκε με σκοπό να προστατεύει το πέρασμα προς τη μεγάλη πόλη της Κωνσταντινούπολης. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το μέρος ιερό και έχτιζαν ναούς προς τιμήν θεών όπως ο Απόλλων και ο Δίας, πιστεύοντας πως εδώ έπνεαν ευνοϊκοί άνεμοι. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το όνομα του κάστρου προέρχεται από την ελληνική λέξη για το βουνό ή ίσως σχετίζεται με τον ιερό χαρακτήρα που απέδιδαν στη συγκεκριμένη περιοχή.
Όποιος έλεγχε τον Γιόρο, έλεγχε τα πλοία που περνούσαν ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και την καρδιά της αυτοκρατορίας. Με το πέρασμα των αιώνων, το κάστρο άλλαξε αρκετές φορές χέρια: στα τέλη του Μεσαίωνα, πέρασε στους Γενουάτες εμπόρους, οι οποίοι ενίσχυσαν τα οχυρωματικά έργα, άφησαν τα οικογενειακά τους σύμβολα και επισκεύασαν τους πύργους. Αργότερα, στις αρχές του δέκατου τέταρτου αιώνα, οι Οθωμανοί κυρίευσαν το κάστρο και για ένα διάστημα το χρησιμοποίησαν ως διοικητικό κέντρο, όπου καθόριζαν τους κανόνες ναυσιπλοΐας και εισέπρατταν δασμούς από τους ταξιδιώτες της Μαύρης Θάλασσας.
Η αρχιτεκτονική του κάστρου φέρει τα σημάδια αυτής της μακρόχρονης και πολυτάραχης ιστορίας. Η απαλή ρόδινη απόχρωση στο κονίαμα προέρχεται από σπάνια ηφαιστειακά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του. Οι εναπομείναντες χοντροί τοίχοι υψώνονται ακόμη πάνω στον καταπράσινο λόφο, φέροντας σκαλίσματα από Τούρκους, Έλληνες και Γενουάτες τεχνίτες.
Στο εσωτερικό του κάστρου, παλαιότερα η καθημερινότητα ήταν γεμάτη ζωή: στρατιώτες, ναυτικοί και φρουροί βρίσκονταν διαρκώς σε επιφυλακή, έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάθε απειλή, αλλά επίσης συγκεντρώνονταν στο μικρό τζαμί, το τουρκικό χαμάμ και τα φυλάκια. Τα τοπικά αρχεία αναφέρουν μια μικρή γειτονιά περίπου είκοσι πέντε σπιτιών εντός των τειχών κατά την οθωμανική περίοδο.
Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος του κάστρου βρίσκεται σε ερείπια και σώζονται μόνο μερικοί πύργοι και η ανατολική πύλη. Αρχαίες ελληνικές επιγραφές διακρίνονται ακόμη σκαλισμένες στις πέτρες. Κάποιες περιοχές παραμένουν απρόσιτες λόγω της στρατιωτικής χρήσης, όμως η θέα από τον λόφο, που την διαπερνούν οι άνεμοι και είναι εμποτισμένη από την ιστορία, είναι πραγματικά αλησμόνητη. Οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως πληθώρα αντικειμένων, προσθέτοντας καινούργια κομμάτια στη μακρά και ένδοξη ιστορία του κάστρου δίπλα στη θάλασσα.
Άκου οδηγούς στην εφαρμογή
