Ηχητικός οδηγόςΓέφυρα του Γαλατά

Galata Köprüsü

Πολυσύχναστη γέφυρα στον Κεράτιο Κόλπο με πεζόδρομους, πλανόδιους πωλητές, αλλά και καφετέριες κάτω από τη γέφυρα.

...

Διασχίζοντας τα νερά του Κεράτιου Κόλπου στην Κωνσταντινούπολη, η Γέφυρα του Γαλατά αποτελεί κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό πέρασμα από την παλιά στην καινούργια πόλη. Με μήκος σχεδόν πεντακόσιων μέτρων, ενώνει την ιστορική καρδιά της πόλης, το Εμινονού, με το ζωντανό Καράκιοϊ, όπου η ζωή κυλά με έντονους ρυθμούς, μέρα και νύχτα. Σήμερα, πάνω στη γέφυρα θα συναντήσεις πεζούς, αυτοκίνητα και τραμ, ενώ από κάτω της απλώνονται καφετέριες και ψαροταβέρνες, γεμίζοντας την ατμόσφαιρα με αρώματα φρεσκοψημένου ψαριού και αλμυρού αέρα.

Η ιστορία της ξεκινά πριν από πάνω από ενάμιση χιλιετία, με τις πρώτες αναφορές γέφυρας στην περιοχή να φτάνουν στην εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, τον έκτο αιώνα. Αργότερα, στα μέσα του δέκατου πέμπτου αιώνα, κατά την άλωση της Πόλης, οι Οθωμανοί στρατιώτες δημιούργησαν μια προσωρινή γέφυρα από καράβια για να περάσει ο στρατός. Το όνειρο για μια μόνιμη διάβαση δεν έσβησε ποτέ — μάλιστα, υπήρξε στιγμή που ακόμη και δύο από τους διασημότερους καλλιτέχνες του κόσμου ενεπλάκησαν. Ο Ιταλός Λεονάρντο ντα Βίντσι σχεδίασε μια τολμηρή μονοαξονική γέφυρα στις αρχές του δέκατου έκτου αιώνα, χωρίς όμως το σχέδιό του να εγκριθεί. Αργότερα, προτάθηκε στον Μιχαήλ Άγγελο να καταστρώσει δικό του σχέδιο, αλλά αρνήθηκε.

Χρειάστηκε να φτάσουμε στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα για να κατασκευαστεί η πρώτη ξύλινη Γέφυρα του Γαλατά, την οποία διαδέχθηκαν διάφορες εκδοχές καθώς οι ανάγκες της πόλης αυξάνονταν. Κάθε νέα γέφυρα αντανακλούσε το πνεύμα της εποχής: οι ξύλινες εξέδρες έδωσαν τη θέση τους σε πλωτές κατασκευές και αργότερα ήρθε η σύγχρονη ανυψωτική γέφυρα, η οποία μπορεί να ανοίξει το κεντρικό της τμήμα, μήκους περίπου ογδόντα μέτρων, για να περνούν τα πλοία. Μέχρι τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, η Γέφυρα του Γαλατά είχε πλέον γίνει σύμβολο της πόλης, με αναφορές σε μυθιστορήματα, έργα ζωγραφικής και ταινίες.

Η Γέφυρα του Γαλατά πάντα είχε ουσιαστικό ρόλο στην καθημερινή ζωή των κατοίκων. Άνθρωποι περνούσαν στην άλλη όχθη για τις δουλειές τους, το εμπόριο ή την προσευχή, ενώ πλανόδιοι πωλητές κυκλοφορούσαν ανάμεσα στο πλήθος με σιμίτια και καβουρδισμένα κάστανα. Κάτω από τη γέφυρα, τα καφέ και τα εστιατόρια καλούν τον επισκέπτη να απολαύσει τσάι ή φρέσκο ψάρι, γεμίζοντας τα τραπέζια με παρέες και οικογένειες. Μάλιστα, λέγεται ότι εδώ πήρε το όνομά της και η γνωστή χαρτοπαίγνια «μπριτζ», όταν Βρετανοί στρατιώτες συνήθιζαν να μαζεύονται για καφέ και παιχνίδι αφού διέσχιζαν τη γέφυρα.

Κάποτε υπήρχε διόδιο ακόμη και για όσους περνούσαν με τα πόδια, με άλογο ή με άμαξα. Τα τελευταία διόδια καταργήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του τριάντα του εικοστού αιώνα. Σήμερα, τα τραμ διασχίζουν τη γέφυρα με τον χαρακτηριστικό θόρυβό τους, τα αυτοκίνητα περνούν γρήγορα και οι πεζοί απολαμβάνουν τη διαδρομή οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Η Γέφυρα του Γαλατά αποτελεί πλέον σύμβολο της Κωνσταντινούπολης — συνδέει το παλιό με το νέο, την Ανατολή με τη Δύση, την παράδοση με τη σύγχρονη ζωή. Το πνεύμα της παραμένει πάντα ζωντανό: ψαράδες ρίχνουν τα καλάμια τους κατά μήκος των κιγκλιδωμάτων, καλλιτέχνες και συγγραφείς αντλούν έμπνευση, και ταξιδιώτες από όλον τον κόσμο γίνονται μέρος της αδιάκοπης ιστορίας αυτής της μοναδικής πόλης, ακριβώς στο σημείο όπου ενώνονται οι δύο όχθες της.

Άκου οδηγούς στην εφαρμογή